18:45 Ե. Չարենց-Մեր Լեզուն | |
 Մեր լեզուն ճկուն է ու բարբարոս, Առնական է, կոպիտ, բայց միևնույն պահին Պայծառ էնա որպես մշտաբորբոք փարոս՝ Վառված հրով անշեջ դարերում հին։ - Եվ վարպետներ՝ խոնարհ ու հանճարեղ, Հղկել են այն դարեր, որպես մարմար, Եվ փայլել էնա մերթ ինչպես բյուրեղ, Մերթ կոպտացել, ինչպես լեռնային քար։ Բայց միշտ պահել է նա իր կենդանի ոգին֊ Եվ եթե մենք այսօր կոտրատում ենք այն մերթ- Այդ նրանից է, որ ուզում ենք մեր Նոր խոհերի վրա ժանգ չչոքի։ - Այդ նրանից է, որ մեր այսօրվա ոգուն Այլևս չի կարող լինել պատյան Ո՛չ Տերյանի բարբառը նվագուն, Ո՛չ Նարեկի մրմունջը մագաղաթյա Եվ ո՛չ անգամ Լոռու պայծառ երգիչ Թումանյանի բարբառը գեղջկական,- Բայց նա կգա - լեզուն այս երկաթյա բերքի Եվ խոհերի այս խոր ու երկրակամ... | |
|
| |
| Ընդհանուր մեկնաբանությունները: 3 | |
|
| |
